محمد ستون زاده + عکس

محمد ستون زاده ( باربد ) متولد سال1355هستم و ازسن هشت سالگی تکواندو را شروع کردم. علت علاقه ی من به این رشته، فعالیت برادر بزرگترم در این رشته بود. البته علاوه برتکواندو در 14سالگی به کشتی هم علاقه مند شدم و مدتی هم در این رشته ورزشی فعالیت داشتم. در ایران در سطح رقابت های استانی و آموزشگاه های کشور در تکواندو مقام آوردم و به صورت غیررسمی هم با تیم ملی تکواندو کار می کردم.

گفت و گو با محمد ستون زاده مربی رزمی کار مقیم مالزی

 

در دو دهه ی اخیر، موفقیت های متعدد ورزشکاران ایرانی در ورزش های رزمی این پرسش را به ذهن بسیاری متبادر کرده که دلیل توفیق ایرانیان در این رشته های ورزشی چیست. به راستی، چه عاملی موجب می شود که یک ورزشکار ایرانی در رشته ی ورزشی کاراته یا تکواندو که متعلق به ژاپن یا کره است، به مقام قهرمانی جهان یا آسیا دست یابد؟ و باز چه عاملی باعث می شود که یک ایرانی بتواند به درجه ی مربی گری این رشته های رزمی دست یابد و فنون این رشته ها را به ژاپنی ها و کره ای ها آموزش دهد؟ آیا این پدیده ریشه ای تاریخی دارد یا زاییده ی شرایط اجتماعی دهه های اخیر ایران است؟

آنچه در پی می آید گفت و گویی است با محمد ستون زاده، قهرمان ومربی حرفه ای "تکواندو" که در مالزی اشتغال دارد.

 در ابتدا کمی ازتاریخچه تکواندو وتفاوت آن با دیگر ورزش های رزمی و همچنین موقعیت تکواندوی  ایران درجهان بگویید.

همانطورکه می دانید تکواندو یک ورزش رزمی بسیارقدیمی و ورزش ملی کره جنوبی  است که امروزه به صورت یک ورزش رزمی مدرن و المپیکی درآمده است و دارای بیشترین تعداد ورزشکار در میان ورزش های رزمی در سراسردنیاست. اگرچه این ورزش تاثیراتی ازکاراته پذیرفته است، اما استیل خاص این رشته، دفاعی متکی بر ضربات پا با حداکثر قدرت و سرعت و حفظ فاصله فیزیکی با دشمن و طراحی فنون برای دورکردن مهاجم است.  خوشبختانه ایران درسال های اخیرهمواره در رقابت با کره ای ها که بنیانگذار این هنر رزمی هستند، مقام قهرمانی و نایب قهرمانی جهان را کسب کرده است و همانطورکه می دانید آقای هادی ساعی که از دوستان خوب من نیز هستنند توانست درالمپیک پکن، مدال طلای این رقابت ها را نیز برای ایران به ارمغان آورد و آن را به مدال طلای جام جهانی تکواندو بیافزاید.

 ازچه زمانی فعالیت های خود را در تکواندو آغاز کردید؟

متولد سال1355هستم و ازسن هشت سالگی تکواندو را شروع کردم. علت علاقه ی من به این رشته، فعالیت برادر بزرگترم در این رشته بود. البته علاوه برتکواندو در 14سالگی به کشتی هم علاقه مند شدم و مدتی هم در این رشته ورزشی فعالیت داشتم. در ایران در سطح رقابت های استانی و آموزشگاه های کشور در تکواندو مقام آوردم و به صورت غیررسمی هم با تیم ملی تکواندو کار می کردم.

چطور شد که مالزی را برای ادامه فعالیت انتخاب کردید؟

در ژانویه 2000 به عنوان توریست و برای دیدن برادر بزرگترم که درآن سال در مالزی زندگی می کرد و عضو تیم ملی تکواندو بود، به این کشور آمدم. زندگی درمالزی را خیلی راحت دیدم، سرزمینی سبز با مردمانی آرام و مهربان و  تصمیم به اقامت گرفتم. درابتدا در المپیا کالج در رشته MBA مشغول به تحصیل شدم، اما نقطه ی عطف حضور من در مالزی با ورودم به یک باشگاه مالزیایی بود. از سال 2001 کارتمرین و مربی گری را در یکی از بزرگترین باشگاه های تکواندوی مالزی به نام Speed Power Academy آغاز کردم که برای من شروع لذت بخش و موفقیت آمیزی بود.

 درحال حاضر هم در همین باشگاه فعالیت دارید؟

از اواسط سال 2004 تمرین های خودم  را با باشگاه های کره ای شروع کردم که بعد از مدتی توانستم مقام هایی در رقابت های تکواندو بدست آورم. با توجه به مبارزات خوبی هم که در رشته موی تای داشتم در این باشگاه کره ای به من پیشنهاد مربی گری داده شد. کارمربی گری تکواندو در یک باشگاه کره ای برای من خیلی ارزشمند بود. افتخار من آموزش تکواندو به کره ای ها و جوانان ایرانی مقیم مالزی است. همچنین داشتن چند شاگرد تایلندی و آموزش موی تای (ورزش رزمی تایلندی) به آنها در باشگاه جدیدم برایم بسیار جالب بود؛ چون آنها بندرت دراین دو رشته رزمی از مربی خارجی استفاده می کنند. راه اندازی یک باشگاه تکواندو همیشه در برنامه ام قرار داشته که خوشبختانه اخیرا توانسته ام درمنطقه Taman Danau Desa حوالی میدولی، آن را راه اندازی کنم. تاکنون رشته های آموزش تکواندو، موی تای  وکیک باکسینگ با استقبال نسبتا خوبی مواجه  شده است.

 آیا شرایط ویژه آب وهوایی کشوراستوایی مالزی تاثیری در فعالیت های ورزشی شما داشته است؟

با آب وهوای مالزی مشکلی ندارم،  چون بعد از چند ماه زندگی دراین کشور بدن با شرایط آب وهوایی جدید سازگار می شود. البته داشتن رژیم غذایی در چنین آب و هوایی مسلما باید تغییر کند و با سوخت و ساز بیشتری که در اینجا وجود دارد، منطبق شود.

از فعالیت هایتان در مالزی بگویید.

درمسابقات کشوری و بین المللی باشگاه های مالزی شرکت کرده ام. در نوزده بازی حرفه ای موی تای که در مالزی و سنگاپور و تایلند برگزار شده، دردوازده بازی برنده شده ام. درسال 2002 درمسابقات ملی مدال طلا گرفتم و در همان سال در مسابقات باشگاه های کشور مدال نقره را تصاحب کردم. درسال 2005 مجددا در مسابقات قهرمانی تکواندو مالزی مدال طلا گرفتم و در سال 2006 در بازی های قهرمانی باشگاه ها، مدال نقره را بدست آوردم. درسال 2007 درفستیوال جهانی تکواندو که درمالزی برگزارشد، دربازی فینال، با برادر بزرگترم دردور نهایی مسابقه داشتم که او به نمایندگی از باشگاه های استرالیا در این مسابقات شرکت کرده بود و توانست 13 بر 11 مرا شکست دهد و صاحب مدال طلا شود. من نقره گرفتم. این مسابقه تکنیکی ترین مسابقه آن بازی ها نیزشناخته شد و برای من مسابقه خاطره انگیزی بود.

 به نظرشما بهترین جنبه تمرینات ورزش های رزمی چیست؟

تمرینات ورزش های رزمی اصولا نیاز به تمرکز ذهنی زیادی دارد. شاید بتوان گفت نه تنها به سلامت بدن بعنوان یک ورزش کمک می کند، بلکه تمرینی است برای قدرتمندکردن ذهن و اراده. شاید به این دلیل به آن هنر رزمی می گویند. ازطرفی شما می توانید تقریبا در هرجایی به این تمرینات بپردازید و برای تمرین نیاز به مکان ویژه و اختصاصی و ابزار خاصی ندارید.

 آیا سن و ویژگی خاصی برای ورزش های رزمی تعریف شده است؟

برای ورزش های رزمی سن خاصی تعریف نشده است و هرکسی در هر سنی اگر علاقه و پشتکار و نظم داشته باشد، می تواند به این رشته ورزشی بپردازد. توصیه من به کسانی که علاقه مند به این رشته ورزشی هستنند این است که حتما برای انجام و یادگیری این تکنیک ها تحت نظرمربی و در باشگاه باشند، چون تقلید و انجام خودسرانه آن خطرناک است .

 جایگاه ورزشی مالزی درجهان چگونه است؟ آیا مردم اهل ورزشی هستند خصوصا در رشته هایی مثل تکواندو؟ مدیریت و سرمایه گذاری درجهت رشد و توسعه ورزش قهرمانی دراین کشوررا چگونه ارزیابی می کنید؟

مالزی با توجه به جوان بودن کشور، برنامه ریزی بلندمدت خوبی را در زمینه ورزش دنبال می کند و ورزش های رزمی نیز همیشه جزو  ورزش های پرطرفدار مالزی است. در میان مردم مالزی، چینی مالزیایی ها نیز ورزش کاران بسیار سخت کوشی هستنند. مالزی  در کاراته با مربی گری استاد سلیمانی که زمانی مربی تیم ملی مالزی بود، توانست در مسابقات جهانی مدال طلا کسب کند و در رشته های بدمینتون ، اسکواش و شیرجه دارای مقام های جهانی و المپیکی است. علاوه برآن به علت ویژگی شرایط جغرافیایی دارای زمین های گلف و تنیس بسیاری است و استخر شنا به سادگی دردسترس همگان قرار دارد. به طور کل ورزش در این کشور بسیار ارزان و در دسترس است.

 اگرمربی و تکواندوکار نمی شدید فکر می کنید به چه رشته ورزشی دیگری می پرداختید؟ آیا تاکنون از خود پرسیده اید چرا ایرانیان در ورزش های انفرادی معمولا موفق ترند؟

شاید اغراق نباشد اگر بگویم عشق به این رشته ورزشی از کودکی چنان در من آمیخته شده که تقریبا به هیچ ورزش دیگری جز مربی گری و تمرین در این رشته فکر نکرده ام.  اصلی ترین سیستم آموزشی تربیتی در هرکشوری نظام آموزش و پرورش است که در ایران دراین نظام آموزشی روح کار مشارکتی وجود ندارد و دانش آموزان در برنامه آموزشی چندان در کارگروهی و رقابت گروهی قرار نمی گیرند. درنتیجه این عدم آموزش در تمام جوانب زندگیشان هم تعمیم پیدا کرده است و  شاید یکی از علل عمده عدم موفقیت حرکت های اجتماعی سالم و پایدار درجامعه ایران همین نبود حس مشارکت است.

 

برچسب‌ها: محمد ستون زاده, ایرانیان چند ملیتی, ورزشكاران ايراني دو رگه, ایرانیان مقیم مالزی, ورزشکاران ایرانی
بیوگرافی...